کد مطلب:211211 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:127
نامه ای از امام صادق به اصحاب خود
از مضمون این نامه چنین استنباط می شود كه برخی از اصحاب كه در كوفه و عراق بودند و در حملات شدید مخالفین قرار می گرفتند حضرت این نامه را به آنها نوشته و این مواعظ را فرموده:
[ صفحه 440]
و كتب الی جماعة من اصحابه
اتقوا الله و كفوا السنتكم الامن خیر الی ان قال - و علیكم بالصمت الا ما ینفعكم الله به فی آخرتكم و یاجركم علیه و اكثروا من التهلیل و التقدیس و التسبیح و الثناء علی الله و التضرع الیه و الرغبة فیما عنده من الخیر - الذی لا یقدر قدره و لا یبلغ كنهه احد فاشغلوا السنتكم بذلك عما نهی الله عنه من اقاویل الباطل التی تعقب اهلها خلودا فی النار من مات علیها و لم یتب الی الله و لم ینزع عنها
در این نامه به اصحاب خود مرقوم فرموده است.
بپرهیزید و بترسید از خداوند و زبان خود را از شرور حفظ كنید مگر در راه خیر تا آنجا كه می فرماید بر شما باد به سكوت مگر آنجا كه نفع آخرت شما در خطر باشد تا خداوند به شما اجر جزیل عنایت فرماید و بسیار تهلیل و تقدیس حق بگوئید و دعا كنید و از حق بخواهید كه خیر شما را پیش آورد و تضرع و زاری كنید در تحصیل خیرات و مصالح كه جز خداوند نمی داند و سرنوشت همه در كار خیر دست خداوند است زبان خود را به ذكر حق بدارید و از آنچه منع فرمود خودداری كنید كه اقاویل باطل شما را زیان كار سازد و در نتیجه مخلد در آتش نماید هر كس از شماها بمیرد و توبه نكند خداوند او را به عذاب دردناكی مبتلا می سازد.
در این نامه ها از مكارم اخلاق بحث فرموده و از صفات روحی و نفسانی كه موجب بزرگ منشی و سروریست تعلیم داده و حصول این مكارم را در سایه امر به معروف و نهی از منكر دانسته و عبادت و اطاعت حق و احتراز از باطل و خدمت به خلق و بسیار تأكید در این مراتب داشته است كه ما از كثرت مطالب از ترجمه تحت اللفظی آن صرف نظر كردیم.
[ صفحه 440]
و كتب الی جماعة من اصحابه
اتقوا الله و كفوا السنتكم الامن خیر الی ان قال - و علیكم بالصمت الا ما ینفعكم الله به فی آخرتكم و یاجركم علیه و اكثروا من التهلیل و التقدیس و التسبیح و الثناء علی الله و التضرع الیه و الرغبة فیما عنده من الخیر - الذی لا یقدر قدره و لا یبلغ كنهه احد فاشغلوا السنتكم بذلك عما نهی الله عنه من اقاویل الباطل التی تعقب اهلها خلودا فی النار من مات علیها و لم یتب الی الله و لم ینزع عنها
در این نامه به اصحاب خود مرقوم فرموده است.
بپرهیزید و بترسید از خداوند و زبان خود را از شرور حفظ كنید مگر در راه خیر تا آنجا كه می فرماید بر شما باد به سكوت مگر آنجا كه نفع آخرت شما در خطر باشد تا خداوند به شما اجر جزیل عنایت فرماید و بسیار تهلیل و تقدیس حق بگوئید و دعا كنید و از حق بخواهید كه خیر شما را پیش آورد و تضرع و زاری كنید در تحصیل خیرات و مصالح كه جز خداوند نمی داند و سرنوشت همه در كار خیر دست خداوند است زبان خود را به ذكر حق بدارید و از آنچه منع فرمود خودداری كنید كه اقاویل باطل شما را زیان كار سازد و در نتیجه مخلد در آتش نماید هر كس از شماها بمیرد و توبه نكند خداوند او را به عذاب دردناكی مبتلا می سازد.
در این نامه ها از مكارم اخلاق بحث فرموده و از صفات روحی و نفسانی كه موجب بزرگ منشی و سروریست تعلیم داده و حصول این مكارم را در سایه امر به معروف و نهی از منكر دانسته و عبادت و اطاعت حق و احتراز از باطل و خدمت به خلق و بسیار تأكید در این مراتب داشته است كه ما از كثرت مطالب از ترجمه تحت اللفظی آن صرف نظر كردیم.